<xmp> <body> </xmp>

Wake Up N Smell The Coffee...

Monday, August 29

i am in need --
a lot of it!
but it won't be coming from the ones that i already have.
it won't suffice this ranting.
though i appreciate every single thing i'm showered of.
it's just that it isn't the one i'm yearning for.
but i've seen it, even though i'm not suppose to find it.
now i've found it, the sad part is it's not for me to have.
it'll cost too much.
one cup at a time

Sunday, August 28

Lastnight i did enjoyed meself with everybody. ung mga kakatuwang pag-uusap. i was so glad that Gian and mam Alvarez made it there. all the cracks and laughs, i owe it to them. they're like the party popers! they add the "TEY!!" in party. (gets ba?) nyahaha!!!

bzzzt! taboo!!! ahehe...saya maglaro! pinawisan ako dun! kakatawa rin yappy, iso barok inglish. "da pichur!" ahehe. charlie salamat rin dahil tahimik ka matulog. ahehe...peace.rainier long-hair made it too. sarap magpakayaman sa monopoly. nyaha!!! sarap rin mapakinggan ang kanyang pagtugtog ng gitara. that i missed so much.

tikoi! me mahn! thanks for being there! karamay sa lungkot at pag-iisa...at sa pangungulila sa isang KAIBIGAN !!!!!
(tamaan ka na ng kidlat madama mo lang..). koi, ilang beses mo na ko naliligtas sa aking "sole purpose"...it really means a lot for me. mushi-mushy here...

jamie...salamat sa pagpunta sa bahay at pagtulong sa pagliligpit. ahehe...next time di lang pagliligpit gagawin mo, ipagluluto mo na kami! nyahaha!!! jowk! salamat rin sa pakikinig sa akin, though di ko nabubuo ung kwento. hehe.

salamat n rin sa ibang dumalo, though IBA ang ipinunta nila (analogy ito.
iba::iba).

dun naman sa isa...pre-occupied lang ako kaya pasensya na. lapses ko na talaga ito..tsktsk. byw, salamat dahil kala ko matutulog lang ako sa lamig (literal at metaphor 'to). ang galing mo talaga.

para naman sa aalis within 15 days...i really hope that you made the most of the night para sa ikatataba ng puso mo, maliban na dun sa IBA na nakakapagpalungkot. sana bago ka makaalis e masaya ka at walang dadalhin baggage na pabigat. sorry dahil hanggang dun lang nagawa ko para sa gabing yun, di ko naimbitahan ung iba...sorry. babawi pa ko! may at least 10 days pa akong nalalabi para makabawi.


lastnight...
sana it was something for you...something special kahit ganun lang. for me, it was really something, di nga lang happy, pero something kakaiba. soul-searching ba ito?

ewan...

something noon p na nanggugulo lang ulet....
ang hirap pala kung ganito, you feel special toward something pero di mo naman maipadama either di mo magawa dahil sa pag-aalinlangan or dahil HINDI talaga pwede.as in NEVER. because it'll cost a high price. unless, both will be liberated to a degree of sincerity and innocence, dun lang makakamit. pero andun pa rin ung HIGH PRICE. at di ako willing ipagbayad siya.


-_-_-_-
p.s
magulo ang blog na ito. very inconsistent. di ko mawari ang pangunahing tema at emosyon na nais iparating sa inyo. cheap choice of words. meron atang paulit-ulit. ito na siguro ang blog na least favored.

siguro, dahil di ko maihayag ang aking sarili ng tuwiran sa ngayon na dulot na rin ng isang pagkikimkim..na di ko mawari. a basta...naguguluhan ako...mga bagay na tuluy-tuloy sa pagtakbo sa isip ko na wala nang balak magpahinga.

makakaraos rin...


at tumanggi akong magkape kanina. oh, give me a break!
one cup at a time

Monday, August 8

makasalanan ako...
dagdag sa una.

nagbabasa ako ng isang liham (actually di lang isa...) na di ko naman dapat binabasa pero binabasa ko pa rin. at ngayon.. ako tong nasasaktan though wala namang nilalaman ung letters na patungkol sa kin.

i'm feeling an unknown feeling nung nabasa ko...
jealousy?...probably.

pero i realized something..yung date nung letters..
it was those days that IT actually worked.

one cup at a time

sigh...
stupid me...

dapat kong isumpa sarili ko. i've lost my place...

crap crap crap crap!!!!

and i'm full of it!

one cup at a time

Friday, August 5

hmm..ok na ko. di ko na kailangan magmukmok.

wait nga! magmukmok? about what? nani?

haha!!! for the past weeks, i was crying deep inside.. yearning for something superficial...
ngayon, solve na. buti na lang pala pumunta ko up yesterday. kung di ko siya nasalubong di ako magiging ok.

wala akong mablog ngayon...haaay...

nga pala! maraming absurdities ang block ko! their stubborn! well...hindi lahat ng tao ha. pero ung mga "standout" people dun. standout o papampam? nyahaha!!! naiirita ako sa sobrang papampam..argh! pag ako di nila tigilan...maghintay sila...babalik ang migi ng quesci. yack!!!wahaha!!

haaay...ang haba pala ng patience ko. kaliwa-kanan ung mga taong kamuhimuhi pero para sa kin, no effect rin. samantalang sa iba, irrational na ang kanilang reasons kung bakit sila namumuhi sa mga un. haaay...di pa natatapos ang 1st sem, humahaba na ang pila ng mga taong makakatikim. nyahahah!!!! paiinumin ko sila ng kumukulong kape ni migi!!! (ibuhos ko na lang kaya?)

papasok na ko sa school. half day lang today. yea!

sana pagpasok ko walang papampam na sisira sa araw ko.btw, umuulan!!! the best time to enjoy a cup of hot coffee!!! weeee!!!

Ulan
hiwaga ng panahon
akbay ng ambon
sa pyesta ng dahon
ako'y sumilong
daan-daang larawan ang nagdaraan sa aking paningin
daan-daang nakaraan ibinabalik ng simoy ng hangin
tatawa na lamang o ba't hihikbi
ang aking damdamin pinaglalaruan ng baliw at ng ulan
at sinong di mapapasayaw ng ulan
at sinong di mababaliw sa ulan
hinulog ng langitang siyang ng ampon
libo-libong alaala dala ng ambon
daan-daang larawan ang nagdaraan sa aking paningin
daan-daang nakaraan ibinabalik ng simoy ng hangin
tatawa na lamang o bakit hindi
ang aking damdamin pinaglalaruan ng baliw at ng ulan
at sinong di mapapasayaw ng ulan
at sinong di mababaliw sa ulan

one cup at a time

Get awesome blog templates like this one from BlogSkins.com