hmm..ok na ko. di ko na kailangan magmukmok.

wait nga! magmukmok? about what? nani?

haha!!! for the past weeks, i was crying deep inside.. yearning for something superficial...
ngayon, solve na. buti na lang pala pumunta ko up yesterday. kung di ko siya nasalubong di ako magiging ok.

wala akong mablog ngayon...haaay...

nga pala! maraming absurdities ang block ko! their stubborn! well...hindi lahat ng tao ha. pero ung mga "standout" people dun. standout o papampam? nyahaha!!! naiirita ako sa sobrang papampam..argh! pag ako di nila tigilan...maghintay sila...babalik ang migi ng quesci. yack!!!wahaha!!

haaay...ang haba pala ng patience ko. kaliwa-kanan ung mga taong kamuhimuhi pero para sa kin, no effect rin. samantalang sa iba, irrational na ang kanilang reasons kung bakit sila namumuhi sa mga un. haaay...di pa natatapos ang 1st sem, humahaba na ang pila ng mga taong makakatikim. nyahahah!!!! paiinumin ko sila ng kumukulong kape ni migi!!! (ibuhos ko na lang kaya?)

papasok na ko sa school. half day lang today. yea!

sana pagpasok ko walang papampam na sisira sa araw ko.btw, umuulan!!! the best time to enjoy a cup of hot coffee!!! weeee!!!

Ulan

hiwaga ng panahon

akbay ng ambon

sa pyesta ng dahon

ako'y sumilong

daan-daang larawan ang nagdaraan sa aking paningin

daan-daang nakaraan ibinabalik ng simoy ng hangin

tatawa na lamang o ba't hihikbi

ang aking damdamin pinaglalaruan ng baliw at ng ulan

at sinong di mapapasayaw ng ulan

at sinong di mababaliw sa ulan

hinulog ng langitang siyang ng ampon

libo-libong alaala dala ng ambon

daan-daang larawan ang nagdaraan sa aking paningin

daan-daang nakaraan ibinabalik ng simoy ng hangin

tatawa na lamang o bakit hindi

ang aking damdamin pinaglalaruan ng baliw at ng ulan

at sinong di mapapasayaw ng ulan

at sinong di mababaliw sa ulan

one cup at a time